ශ්‍රි ලංකාවේ සර්පයෝ..

අම්මෝ සර්පයෙක්...

කෝ කෝ කොහේද??

මරමු මරමු...

මේ වගේ කතා අපේ රටේ ගම් බද ප්‍රදේශ, කෘෂිකාර්මික ප්‍රදේශ වලින් නිතරම අසන්නට ලැබෙනවා. සර්පයෙක් දැක්කම අපේ ගොඩ දෙනෙක්ට ඇති වන්නේ මාරක බියක්. ඉතින් ඒ නිසාමද කොහේද සර්පයෙක් දුටුතැන මරන්න එක් රැස්වෙන පිරිසක් නැති වෙන්නෙත් නෑ. මේ පිරිස් අතින් මිය පරලොව යන සර්පයන් ගණන කොතරම්ද? ඒ හැම සර්පයාම භයානකද?

මේ කතාව ලියන්න කලින් මම මේ ගැන ලියන්න හේතුව කියල ඉන්න හිතුවා. දැනට වසර ගණනාවකට පෙර මම ඒ කාලේ පාසල් ශිෂ්‍යයෙක්. ඉගෙන ගත්තේ 8 වන වසරේ. ගසක අත්තක සිටි සර්පයෙකු විසින් සපා කෑවා. තරමක විෂ සහිත එම සපා කෑම නිසා මට දින 5ක් පමණ රෝහල් ගතව ප්‍රතිකාර ලබන්නත් සිදුවුනා. ඒ වෙනකොට මගේ ළඟ සර්පයන් ගැන ලියවුනු කුඩා පොත් පිංචක් තිබූ නිසා මගේ අත සපාකෑ සර්පයා මට හඳුනාගන්න පුළුවන් වුනා. ඒ පොත අතින් ඇඳ ඇති රූප නිසා එතරම් පහසුවෙන් සතෙකු දැක හඳුනා ගැනීමට අපහසු වුවත් තරමක අවබොධයක් ලබා ගන්න ප්‍රමාණවත් වූවා. මම ඒ සර්පයා හඳුනාගැනීම වෛද්‍යවරුන්ට ප්‍රතිකාර කිරීමේදී ලොකු පහසුවක් වූ බවත් මට මතකයි.

මේ සිද්ධියෙන් පසු මම සර්පයන් ගැන ලියවුනු පොත්, පුවත්පත් වාර්ථා, වෙනත් වැඩ සටහන් වැඩි උනන්දුවකින් කියවන්න ගත්තා. මේ නිසා මම සර්පයන් ගැන තරමක අවබෝධයක් ලබා ගත්තා. ඒ වගේම සර්පයන් ගණනාවක් හඳුනා ගන්නත් පුළුවන්. ඉතින් ඒ මතක ඔබ සමග බෙදාගන්න හිතුනා. ඒ උත්සාහයයි අද සිට ශ්‍රිලංකාවේ සර්පයන් ලෙස ඔබ හමුවේ තබන්නේ.

එහෙමනම් මෙතැන් සිට අපි සර්පයන් ගැනත් කියවමු. සර්පයන්ට බය වෙන්න එපා. ඒ සර්පයාට පුළුවන් සපා කන්න විතරයි. ඒහෙම බැලුවොත් වැඩිය බය වෙන්න ඕන ඇතැම් මිනිසුන්ට. ඔවුන් සපා නොකෑවට බොහෝ හානි කරන්න පුළුවන්.

ඉහත ඡායා රූපය ලංකාවේ සිටින විෂකුරු සර්පයින් අතරින් එකෙකු වන තිත් පොළඟා ගේ. 

ස්ථානය දෙහිවල ස්ත්වෝද්‍යානය.

එහෙනම් ගිහින් සරුපයන්ගේ විස්තරත් අරගෙනම එන්නම්..

සුභ දවසක් !!!!!