වසර 120ක්.. මගේ පාසල ගැනයි මේ..(KCK)

පේරාදෙණිය නුවර පාරේ යන අයෙකුට නම් ඔය ගේට්ටුව නුපුරුදු දසුනක් නොවේ. මමත් නිතරම දකිනවා. ඒත් ඔය ගේට්ටුව හා බැඳුනු රසවත් අමතක කළ නොහැකි මතකයක් හදපතුලේ තැම්පත් වෙලා. ඔය ගේට්ටව දෙපසින් තව පොඩි ගේට්ටු දෙකක් තියනවා. අවුරුදු ගණනාවක්ම ඔය ගේට්ටු දෙකෙන් ගිහින් තියනවා. ඒත් ඔය පින්තූරේ ඇති ලොකු ලස්සන ගේට්ටුවෙන් ගිහින් තියෙන්නේ වසරකට දෙතුන් වරක් විතර වෙන්න ඕන. 

කිංස්වුඩ් විද්‍යාලය (Kingswood College). ඒ තමා මගේ පාසල. හදිස්සියේ ඇයි මේ පාසල මතක් වෙලා කියල කෙනෙකුට හිතානවා ඇති. අද මගේ සුරක්‍ෂිත පොත් ගොන්න අතරින් එක් පොතක් මගේ අතේ නැවතුනා. ඒ පොත තමා මේ සුන්දර අතීතයට මාව අරන් ගියේ. ඒ සුන්දර මතක අද මම ලියන්න යන්නේ නෑ. පාසල් කාලේ ගැන මම ලියා ඇත්තේ කතා කීපයයි. ඒවායිනුත් පාසලේ සිදුවීම් ඇත්තේ එකම එකයි. ඒත් අද කියන්න යන්නේ ඒ පාසල ගැන මිස ඒ හා බැඳි මතකයන් නම් නොවේ. ඒවා ඉදිරියේ ලියන්නත් හිතන් ඉන්නවා. 

ඇත්තටම මහනුවර කිංස්වුඩ් විද්‍යාලය කියන්නේ තරමක් වෙනස් පාසලක්. ලංකාවේ සෑම පාසලකම මෙන් මෙහි කරන්නෙත් උගන්වන එක තමා. ඒත් තරමක් වෙනස්. ඒ කියන්නේ තනිකරම විභාග ඉලක්ක කර ගත් ක්‍රමය මෙහි කිසියම් අභායොගයකට ලක් වෙනවා. මෑතක නම් මම විස්තර හොයන්න ගියේ නෑ. පටන්ගත් දා සිට අපි ඉන්නා කාලෙ දක්වාම මෙයින් බිහි වන්නේ සම්පූර්ණ මිනිසුන්. ඔවුන් විභාග වලින් වගේම වෙනත් සමාජ සබඳතා, ක්‍රීඩා ආදී බොහෝ දෙයින් ඉදිරියෙන් සිටියා. ඒ වගේම ආවේණික සම්ප්‍රදායන් තියනවා. සිසුන්ට මහත්වරුන් (Gentleman of Kingswood) යනුවෙන් අමතන එකම පාසල මෙයයි. අපිට හැමදාම උදේ විදුහල්පති තුමා අමතන්නේ ඔය විධියට තමා. කවදාවත් පුතා, ළමයා, දරුවා වැනි නමකින් අමතන්නේ නෑ. තවත් ඔය වගේ සම්ප්‍රදායන් රැසක්. ඒත් මම කියන්න ගියේ අර මැගසින් එකක් ගැන කතාවක් නේද?

ඔය සඟරාව 1991 මුද්‍රණය කරන ලද්දක්. ඒ පාසලේ 100 වෙනි සංවත්සරය සඳහා. ඒ කාලේ අපි එහි අභිමානවත් කිංස්වුඩ් මහත්වරුන්. ඒ දිනය යෙදී තිබුනේ 1991 මැයි 4 වෙනිදාට. ඒ සඳහා පැවති ප්‍රදර්ශනය තමා මම සහභාගිවූ පළමු ප්‍රදර්ශනයත්. 

ඉතින් ඔය පොත බලන විට මට සිහියට ආවේ ලුවී එඩ්මන්ඩ් බ්ලාසේ (L. E. Blaze) මැතිතුමා ඇරඹූ අප පාසල මේ මැයි 4 වෙනිදා සිය 120 වෙනි ජන්ම දිනය සැමරූ බව. මට නම් දවස් ගාණකින් ඒ පාරෙන් යන්නත් බැරි උනා. ඒත් එය එදින සමරන්න ඇති උත්සවාකාරයෙන්. 

ගොඩක් දේ කියන්නේ නෑ. හෙට අළුත් පොස්ට් එකකට මුල පුරන්න තියනවා.

ඒත් මට ආලෝකය දුන් විදුහල් මාතාවට තවත් දිරාත් කාලයක් සිසුනට දිවි මග ආලෝකමත් කරන්න අවස්ථාව ලැබේවා කියා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා. ආදරණිය කිංස්වුඩ් මහත්මයෙක් විධියට..!!!

Hill-throned, where Nature is gracious and kind,

Home of our early youth, grant us the love of truth,

Health for the body, and light for the mind.

KINGSWOOD, O may we be loyal and true to thee,

Holding what'er betide, Virtue and Faith our guide.

Loyally, Manfully

All of us true to thee,

'No room for trimmer, coward, or fool;

Word and will true and clean,

Work and play strong and keen,

'None for himself, but all for the school!

School! School! None for himself, but all,

All for the school!

Nor shall the world destroy our love and pride,

For both, we know, the stronger shall grow,

And whatever thy fortunes, we stand at thy side.

Present and Past shall be one in the heart, all for thee,

Holding what'er betide, Virtue and Faith our guide.

Then in all things, whatever Duty's voice many call

Ready we follow and spring to our work;

Country or School may call; play the game, Forward, all!

Shoulder to shoulder, disdaining to shirk!

Duty we dare not flee, heavy the cost may be,

Holding what'er betide, Virtue and faith our guide.

(හැමදාම උදේට කියන පාසල් ගීතය. තාම ඇහෙනවා වගේ මේ අකුරු දකින විට)