අඩේ දාල පලයන්.....‍

දිගටම තාක්‍ෂණික කතා ලියපු නිසා මතකයක් ලියන්නත් බැරි උනානේ සෑහෙන කාලෙකින්.‍ දිගටම මේවම අහල ඇති වගේ අයටත් මොනව හරි ලියන්න හිතාගෙන හිටියත් ලියන්න කිසියක් මතක් වුනේම නෑ. එහෙම ඉන්න කොට තමා මට මේ සිදුවීම දකින්න ලැබුනේ. මේකනම් පරණ මතකයක් නෙවේ. පසුගිය සෙනසුරාදා මට බස් එකේදී (ගූගල් බස් එකේ නම් කොවේ. මේ පාරේ යන බස් එකක)දකින්න ලැබුන දෙයක්.

නිතර බස් එකේ නොයන නිසාමද කොහේද මට ලියන්න හොඳ කතා ලැබෙනවා අඩුයි. පසුලිය දිනක නුවර බලා යාමට උදේම බස් එකකට ගොඩවැදුනා.මේ බස් එකත් උදේ කාර්යාල වෙලාව නිසා මගීන්ගෙන් පිරී තිබුනා. ආසනයක් නොමැති නිසා මම පාපුවරුව අසල සිටගෙනයි සිටියෙත්. පා පුවරුවේ වයස අමුරුදු 15 ක නැතිනම් 16ක පමණ පාසල් යන් වයසේ පිරිමි ළමයින් කීප දෙනෙක් සිටියා. මම මුලින්ම නිරීක්‍ෂණය කළ ආකාරයෙන්ම මොවුන් එම වයසේ වුවත් පාසල් යන බවක් පේන්න නෑ. ඔවුන්ගේ ඇඳුම් හිසකෙස් විලාසිතා ආදිය පාසල් යන වයසේ තබා තරුණයෙකුට වුවත් එතරම් ගැලපෙන බවක් පෙනෙන්නෑ. රැවුලට විලාසිතාවක් යොදා නොතිබුනේ රැවුල වැවෙන්න පටන්ගෙන නැතිනිසායි. නමුත් මොවුන් බසයට ගොඩවන කාන්තාවන් හෝ තරුණියන්ට කිසිදු ආකාරයක විහිළු තහලු කිරීමක් කළේත් නෑ. ජංගම දුරකථන දෙකතුනක් මොවුන්ගේ සාක්කුවල තිබූ අතර ඒවා එලියට ගනිමින් ගත්ත තැන, ගත් මිළ ආදිය කතා කරමින් ගමන් ගත්තා. තනි අතින් පාපුවරුවේ බටය අල්ලාගෙන අනෙක් අතින් ජංගම දුරකථනය ප්‍රදර්ශනය කරමින් අවදානම් ආකාරයෙන් මොවුන් ගමන් ගත්තේ. ඒවා එතරම් මිළක් නොවූ චීන වර්ගවල දුරකථන නිසාත් ඔවුන්ගේ අඳුම් ආදිය අනුව ඔවුන් එතරම් ධනවත් නොවන සාමාන්‍ය පවුල් වල ළමයින් බවක් පෙනුනේ. එහෙත් ඔවුන්ගේ කථා විලාශය හා භාවිතා කරන වචන වල නම් කිසිම ආකාරයක ප්‍රසන්න බවක් තිබුනේ නෑ. එය බසයේ අනෙක් මගීන්ගේත් අප්‍රසාදයට ලක්වන ආකාරයේ කතා විලාශයක්.

මෙය ලංගම බස් රථයක් වූ අතර බසයේ රියදුරු වූයේ වයස අවුරුදු 45ක පමණ මැදිවියේ පසුවන තරමක තැම්පත් ගති ඇතැයි පෙනෙන අයෙක්. මෙහිදී මම කියන්න යන සිදුවීම වූයේ බැංකුවක් අසලින් ලමන් කිරීමේදී. එක් වරම කලබලවූ බවක් පෙන්වූ එක් ළමයෙක් ඇඟිලි කටේ ඔබාගෙන තදින් විසිල් ගසන්නට පටන් ගත්තා. එහෙත් මේය කිසිවෙකුට අවබෝධ වූයේ නෑ. බසයේ සිටි සියල්ලන් සිතුවේ පාරේ යන් කිසිවෙකතුට මොවුන් විසිල් ගසන බවයි. බසය දිගටම ගමන් ගත්තා. එවිට තවත් තදින් විසිල් ගසමින් අඩෝ...යනුවෙන් මොහු කෑගසන්න ගත්තා. ඉන්පසු ඒයි අඩේ ඔය බැංකුව ලඟින් දාල පලයන් බන් යනුවෙන් ඔහු කෑ ගැසුවා. එවිටයි මට තෙරුනේ මොහු කෑගසන්නේ රියදුරාට බව. බසයේ රියදුරා යනු ඔවුන්ගේ වයස අනුව වැඩිහිටියෙකි. එමෙන්ම බසය පොදු ස්ථානයකි. මොහු පාසල් යන වයසේ ළමයෙකි. මෙ‍ම තත්වය නොගැලපෙන අශෝභන තත්වයක් වන්නේ ඒ නිසාය. අශෝභන හැසිරීම නීතියෙන් දඬුවම් ලැබිය යුතු වරදකි. එහෙත් මොවුන් එසේ හැසිරේ

තමාගේ පියාගේ වයසේ පසුවන කෙනෙකුට මෙසේ අමතන පාසල් දරුවන් අප පාසල් යන කාලයේ සිටි බවක් මට මතක නෑ. මේ සමස්ථ දරු පරපුරේ තත්වය නොවුවද මෙවැන්නන් පෙරට වඩා දැන් බහුල බවක් පෙනෙනවා.අප හොඳින් බලා සිටියොත් මෙවන් අවස්ථා දැන් සුලභ බවක් පෙනේ. එහෙත් මෙවා බොහො දෙමාපියන්ට සොයා බලන්න වෙලාවක් නැත. ඔවුන් තරඟයකයත දරුවන් යන්නේ කොහේදැයි ඔවුන් නොදනී. මෙය අප කවුරුත් මේ ගැන අවධානය යොමු කරන්න කාලයයි. මේ රටේ අනාගතයයි.‍

එහෙනම් ගිහින් එන්නම්. ඔබේ අදහසත් ලියලම යන්න. මේ වගේ වෙනස් සිද්ධින් ඔබත් දැක ඇති. ඒවාත් හැකිනම් කෙටියෙන් ලියා යන්න.‍

සුභ දවසක්!!!!!!!!!!