මාතෘකාව දැක්ක ගමන් හැමෝම හිතනවා ඇති මොකද මේ වෙලා තියෙන්නේ කියා. මම අද ලියන්න යන්නේ එක්තරා ආකාරයක වෙනස් ලිපියක්. බොහෝ දෙනෙකු විවෘතව කතා නොකරන මාතෘකාවක් මම මට හිතෙන විදියට කතා කරන්නයි අද මේ පුංචි උත්සාහයක් දරන්නේ. ඇත්තටම මෙය මම නොදන්නා විශයක් කීවත් වරදක් නෑ. විවාහ ජීවිතයක් ගත කරන අයත් මේ ගැන නිසි අවබෝධයක් නොමැති බව පෙනී ගොස් ඇති නිසා නොදන්නා අයෙකු ලෙස වුවද මටත් යමක් ලියන්න පුළුවන් කියා හිතුනා. මේ ලිපියට ඔබේ අදහස් ඉතා වටිනවා. ඒ නිසාම මම මේ ලිපිය පුරාම අනොනිමස් කමෙන්ට් වලින් පවා අදහස් බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඇත්තෙන්ම මම කතා කරනවාට වඩා විවිධ අදහස් ඇති අය එක්ක සාකච්ඡාවක් කරනවා කීවත් වඩා හොඳයි කියා සිතනවා. එනිසා ලිපිය පටන් ගන්න කලින්ම කියන්න තියෙන්නේ අපි කතා කරමු. අපිට තේරෙන හොඳ සභ්‍ය වචනවලින් ඉහත මාතෘකාව ගැන.
ලිංගික ක්‍රියාව යනු සියලුම සත්වයන් තම වර්ගයා බෝකිරීම සඳහා ස්වභාව ධර්මයෙන්ම වෙන් කල දෙයක් බව අපි කවුරුත් දන්නවානේ. සියලුම සතුන්ගේ පාහේ එම ක්‍රියාව සැලකූවිට එය වර්ගයා බෝවීමෙන් තොරව වෙනත් ආශ්වාදයක් සඳහා සිදුවන බවක් පැහැදිළිව දකින්න අපහසුයි. නමුත් බුද්ධිමත්ම සත්ව කොට්ඨාශය වන මානවයා මෙහිදී වෙනස් ස්වරූපයක් ගන්නවා. එනම් මෙම ක්‍රියාව මගින් කිසියම් අධික තාප්තියක් ලැබීමයි. මෙයට ඔහු කොතරම් ඇල්මක් දක්වනවාද යන්න සඳහා ඇති හොඳම උදාහරණය වන්නේ මෙහි ස්වභාවිකම අරමුණ වන වර්ගයා බෝවීම යන්න දෙවැනි තැනට දැමීමයි. එනම් උපත් පාලනය නම් සංකල්පය සොයාගෙන ඒ ඔස්සේ උපත් පාලනය කරමින් මෙම ක්‍රියාවේ සංතෘප්තිය සොයා යනවා. එනම් මෙයින් තාප්තියක් ලබන බවට කිසිම විවාදයක් නෑ. මෙහි විවිධ අවස්ථා ඇතත් මම අද කතා කරන්නේ සම්මත යුවලත් තුල ඇතිවෙයි කියා මම හිතන ආකාරයේ බන්ධනයකදී බලාපොරොත්තු වෙයි කියා හිතන දේ ගැන කතා කිරීමටයි.
එහෙමනම් අපි යමු අද මාතෘකාවට. මෙම ආශ්වාදය අපි ලබන්නේ සිතින්ද ගතින්ද? මේකට උත්තරය දෙන්න කලින් මම කියන්නම් මේ ගැන මම අසා දැක ඇති දේ. මම මෙහිදී කතා කරන්නේ අපේ ආසියානු සමාජයේ හැසිරීම් හා ආකල්ප හා සම්බන්ධවයි. මන්ද යත් බටහිර සමාජයේ අය මේ පිළිබඳව බොහෝවිට හොඳ අවබෝධයක සිටිනා බවක් පෙනි යන නිසා. මෙහිදී සිදුවන පළමු වරද තම සහකරු තේරුම් නොගැනීමයි. ඔහුගේ හෝ ඇයගේ හැඟීම් අවබෝධ කර නොගැනීමයි. නිසි පරිදි තමන් කරන්න යන දේ ගැන කතා නොකිරීමයි. කෙනෙක් අහන්න පුළුවන් මේවා ඔහොම ප්ලෑන් ගහන් කරන්න පුළුවන් දේවල්ද?
සමීපම හිතවත් කිහිප දෙනෙක් මා සමග පවසා ඇති තොරතුරු අනුව මෙය බොහෝ දෙනෙක් සිදු කරනා ආකාරය ගැන මට දල අදහසක් ලැබී තිබෙනවා. එනම් ඔවුන්බොහෝ දෙනෙක් මෙයින් බලාපොරොත්තුවන තාප්තියක් නොලබන බව. එයට හේතු වශයෙන් දැකිය හැකි වන්නේ
මිනිසුන් මෙම ක්‍රියාවලියේ නිරතවන්නේ ප්‍රධාන වශයෙන් කායික තෘප්තිය ගැන සිතා බව මා කලින් කීවානේ. අපි සතුට වෙනුවෙන් කරන දේවල් මඳක් සිතන්න. ආහාර ගැනීමේදී රසවත් දේ සොයනවා, විනෝද ගමන්, විවිධ විනෝද කටයුතු, ක්‍රීඩා ඇතුළු සාමූහික ක්‍රියා, රූපවාහිනී නැරඹීම සිංදු ඇසීම, චිත්‍රපට නැරඹීම මෙවැනි බොහෝදේ කරනවා. මේවායින් කිසියම් ඉන්ද්‍රියක් පිනවීම අපි කළත් ප්‍රධාන වශයෙන් අපි පිනවන්නේ සිත. සිතේ දුකින් රසවත් කෑමක රස විඳින්න පුළුවන්ද, විනෝද ක්‍රියාවක් නොහැකියි නේද? සමහර විට සිතේ දුක තුනී කරගන්නත් අපි මේ වගේ දේවල් කරනවා. ඒ වගේම මෙම ලිංගික ක්‍රියාවේදීත් ප්‍රධාන වශයෙන් සතුටු විය යුත්තේ සිතම නොවේද?
දැන් ඉහත කරුණු මේ සිත හා සම්බන්ධ කරමු.
හොඳ පරිසරය.
හොඳ පරිසරයක් යනුවෙන් මම අදහස් කරන්නේ බාධක අවහිර නොමැති නිදහස් ස්ථානයක්. එම ස්ථානයේදී දෙදෙනාට නිදහසේ අදහස් හුවමාරු කරගන්න නිදහසේ කතා කරන්න හැකියාව පැවතිය යුතුයි.
පරිසරය මෙම ක්‍රියාවට නොගැලපෙන ස්ථානයක් නම් සිතේ ඇතිවන්නේ ව්‍යාකූලත්වයක්. බාධාවක් එයිද, අනික් කෙනෙක් දැනගනීද වැනි චකිතයක්. එනිසා සිතට එකඟව එහි යෙදෙන්න බෑ. එබැවින් ශාරීරික තෘප්තියට පත්වූවත් සිතේ අඩුවක් පවතීවි. තමන් දෙදෙනා මෙම ක්‍රියාවේ නිරත වූ බවක් පිළිගන්න සිත මැලි වේවි.
ප්‍රමාණවත් කාලයක් නොමැති කම.
කාලය මෙහිදී බලපාන ආකාරය තරමක් සංකීර්ණයි. එනම් මෙම ක්‍රියාවේදී පිරිමි අයෙකු හා ගැහුණු අයෙකු සංතර්පණයට පත්වන ආකාරය වෙනස්. පිරිමි කෙනාට සාපේක්‍ෂව ගැහැණිය වැඩි කාලයක් ගතකරනවා. එනිසා තම සහකාරිය නිසි සුවය නොලද බව අවබෝධ කරගත් සහකරුවාට තමන් අසාර්ථක බවක් දැනේවි. එවිට ඔහු සිතින් කණගාටුවෙයි. සිතට නිසි සතුට නොලැබීම නිසා ඔහුගේ සිතට අඩුවක් දැනේවි. එනම් සිත සැනසුනේ නැති නිසා පූර්ණ තෘප්තිය සහකරු නොබලන අතර සහකාරිය කායික මානසික දෙආකාරයෙන්ම අසතුටට පත් වෙනවා.
නිරවුල් මනසකින් නොසිටීම
කියන්න දේකුත් නෑ. සිතේ සතුටක් නැතිව ඉන්නා විටෙක මෙම ක්‍රියාවේ යෙදෙන්න සිදුවීම දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකුට අප්‍රසන්න අත්දැකීමක් වේවි. සිත එය ඉල්ලන්නේ නැති විටෙක සිරුරට පමණක් එය දෙන්න යන්න එපා. එයින් සිරුර කිසියම් තාප්තියක් ලබන්න ඉඩ ඇති. එහෙත් එය මනසට නම් දැනෙන එකක් නෑ. ඒ නිසා සිත නිදහස් නම්. සිත් එය ඉල්ලනවානම් පමණක් එයට ඉඩ දෙන්න.
ඒ සඳහා යොදාගන්නා වේලාව
කලින් කීවා වගේම බොහෝ දෙනෙක් රාත්‍රී නින්දට යන විට මෙයට යොමු වුවත් එය එතරම් හොඳයි කියා මම හිතන්නේ නෑ. ඒ අප දවස අවසානයේ ශාරීරික හා මානසික වශයෙන් දැඩි ලෙස වෙහෙසට පත්වී සිටීමයි. එනිසාම ඉහතින් මම සඳහන් කල ආකාරයට නිරවුල් මනසක් නෑ. සිරුර සහ සිත ඉල්ලන්නේ විවේකයයි. එය නොදී මෙම ක්‍රියාවේ නිරත වුවද පූර්ණ තාප්තියකට යන්න බෑ.
නිසි ලෙස දෙදෙනා හඳුනා නොගැනීම
මෙය සිතිවිලි හා අදහස් අතර ගණුදෙණුවක්. අනිකාගේ සිත තේරුම් ගන්න වෙනවා. දෙදෙනා තම සිතිවිලි, හැඟීම් ගැන කතා කරන්න අවශ්‍යයි. තමන්ට සිතෙන දේ අනිකාට කියන්න අවශ්‍යයි. තමන් අනෙකාගෙන් බලාපොරොත්තු වන දේ කියන්න අවශ්‍යයි. එවිටයි තමන් දෙදනොගේ සිතට හා ගතට අවශ්‍ය පහස හඳුනා ගන්න හැකි වන්නේ. එය හඳුනාගත් විට සිත තෘප්තිමත් වෙනවා. ඒ සිත ඉල්ලන දේ ලැබීම නිසා. සිරුරත් තෘප්තිමත්. එනිසා බලාපොරොත්තු වන සතුට කරා යන්න අපහසු වෙන එකක් නෑ.
මෙම කරුණු අනුව ඔයාලටම හිතෙනවා ඇති අපි සතුටු කළ යුත්තේ සිරුර පමණක් නොවන බව. අපි සිරුර මෙන්ම සමානව සිතටද සතුට ලබා දිය යුතුයි. සිත ඉල්ලන දේ කුමක්ද කියා තේරුම් ගන්න. එය අනෙකාගේ සිත ඉල්ලන දේ සමග සසඳන්න. එය තම ශරීර වලට දරන්න පුළුවන්ද කියා දෙදනොම සාකච්ඡා කරන්න. සිතිවිලි වලට නිදහසේ ගලා යන් ඉඩ දෙන්න. සිතුවිලි විසින් සිරුර පාලනය කරනු ඇත. සිතුවිලි තමන් දෙදෙනා බලා පොරොත්තු වන සතුට කරා තම ශරීර රැගෙන යනු ඇත. එහෙත් එය විවාහවූ මුල් කාලයේ සිදු නොවේවි. කාලයත් සමග දෙදෙනාගේ සිත් කියවීම වැඩි වේවි. සිත් සොයනා දේ අනෙකාට දැනේවි.
ලිංගික ඇසුර යනු විවාහක යුවලක් විසින් දිනපතා ඉටුකල යුතු රාජකාරියක් ලෙස සලකන්න එපා. දෙදෙනාට පොදු වූ දෙදෙනාට සතුටු විය හැකි තවත් ක්‍රියාකාරකම් හඳුනා ගන්න. සමහර විට මල් වැවීම, කැවිලි සකස් කර දෙදෙනා තනිව රස විඳීම, සිංදු ඇසීම වැනි ක්‍රියා කාරකම් වලින්ද සතුට ලබන්න පුළුවන්. එකම සතුට කරා නොගොස් විවිධ දේ ඔස්සේ සතුට සොයන්න. නිතර දකින කුකුළාගේ කරමලය සුදු බවක් අසා ඇති නේද? එලෙසම මෙම ක්‍රියාවද නිතිපතා කිරීම නිසා එහි ඇති ආකර්ශනිය බව අඩුවී දෙදෙනාටම එපා වනු ඇති. එනිසා ජීවිතය යනු විවිධ දේ කුඩා ක්‍රියාකාරකම් රැසක එකත්වක් බව සලකන්න. ඒ ඔස්සේ ඔබේ සිතේ සතුට සොයා යන්න. සතුටු සිත තෘප්තිමත් ශාරීරික ක්‍රියාකාරකම් වල වැදගත්ම දේ බව සිතන්න. ඒ අනුව කටයුතු කරන්න.
සැමට ප්‍රීතිමත් දිවියක්...!!!
ප/ලි
මෙම ලිපිය සකස් කිරීමේදී අතිශය පෞද්ගලික තොරතුරු පවා මා සමග පැවසූ හිතවතුන්ට මාගේ ප්‍රණාමය පුදකරමි. අද දින පෝස්ට් එක සංවාදයට විවෘත අතර තම අත්දැකීම් බෙදා හදා ගන්න කැමති අයට විවෘතයි. මේ සඳහා අද දින ඇනෝනිමස් කමෙන්ට් සඳහාද ඉඩ සලසා ඇති අතර මෙහි අඩුපාඩු ඇතිනම් පෙන්වා දෙන ලෙසද ඉල්ලා සිටිමි.
සමීපම හිතවත් කිහිප දෙනෙක් මා සමග පවසා ඇති තොරතුරු අනුව මෙය බොහෝ දෙනෙක් සිදු කරනා ආකාරය ගැන මට දල අදහසක් ලැබී තිබෙනවා. එනම් ඔවුන්බොහෝ දෙනෙක් මෙයින් බලාපොරොත්තුවන තාප්තියක් නොලබන බව. එයට හේතු වශයෙන් දැකිය හැකි වන්නේ
- මේ සඳහා හොඳ පරිසරයක් නොපැවතීම.
- ප්‍රමාණවත් කාලයක් නොමැති කම. (එනම් ඔවුන් පැය 1/2ක් වැනි කාලයක් තුල මෙය අවසන් කරනවා.)
- නිරවුල් මනසකින් නොසිටීම.
- ඒ සඳහා යොදාගන්නා වේලාව.
- නිසි ලෙස දෙදෙනා හඳුනා නොගැනීම.
මිනිසුන් මෙම ක්‍රියාවලියේ නිරතවන්නේ ප්‍රධාන වශයෙන් කායික තෘප්තිය ගැන සිතා බව මා කලින් කීවානේ. අපි සතුට වෙනුවෙන් කරන දේවල් මඳක් සිතන්න. ආහාර ගැනීමේදී රසවත් දේ සොයනවා, විනෝද ගමන්, විවිධ විනෝද කටයුතු, ක්‍රීඩා ඇතුළු සාමූහික ක්‍රියා, රූපවාහිනී නැරඹීම සිංදු ඇසීම, චිත්‍රපට නැරඹීම මෙවැනි බොහෝදේ කරනවා. මේවායින් කිසියම් ඉන්ද්‍රියක් පිනවීම අපි කළත් ප්‍රධාන වශයෙන් අපි පිනවන්නේ සිත. සිතේ දුකින් රසවත් කෑමක රස විඳින්න පුළුවන්ද, විනෝද ක්‍රියාවක් නොහැකියි නේද? සමහර විට සිතේ දුක තුනී කරගන්නත් අපි මේ වගේ දේවල් කරනවා. ඒ වගේම මෙම ලිංගික ක්‍රියාවේදීත් ප්‍රධාන වශයෙන් සතුටු විය යුත්තේ සිතම නොවේද?
දැන් ඉහත කරුණු මේ සිත හා සම්බන්ධ කරමු.
හොඳ පරිසරය.
හොඳ පරිසරයක් යනුවෙන් මම අදහස් කරන්නේ බාධක අවහිර නොමැති නිදහස් ස්ථානයක්. එම ස්ථානයේදී දෙදෙනාට නිදහසේ අදහස් හුවමාරු කරගන්න නිදහසේ කතා කරන්න හැකියාව පැවතිය යුතුයි.
පරිසරය මෙම ක්‍රියාවට නොගැලපෙන ස්ථානයක් නම් සිතේ ඇතිවන්නේ ව්‍යාකූලත්වයක්. බාධාවක් එයිද, අනික් කෙනෙක් දැනගනීද වැනි චකිතයක්. එනිසා සිතට එකඟව එහි යෙදෙන්න බෑ. එබැවින් ශාරීරික තෘප්තියට පත්වූවත් සිතේ අඩුවක් පවතීවි. තමන් දෙදෙනා මෙම ක්‍රියාවේ නිරත වූ බවක් පිළිගන්න සිත මැලි වේවි.
ප්‍රමාණවත් කාලයක් නොමැති කම.
කාලය මෙහිදී බලපාන ආකාරය තරමක් සංකීර්ණයි. එනම් මෙම ක්‍රියාවේදී පිරිමි අයෙකු හා ගැහුණු අයෙකු සංතර්පණයට පත්වන ආකාරය වෙනස්. පිරිමි කෙනාට සාපේක්‍ෂව ගැහැණිය වැඩි කාලයක් ගතකරනවා. එනිසා තම සහකාරිය නිසි සුවය නොලද බව අවබෝධ කරගත් සහකරුවාට තමන් අසාර්ථක බවක් දැනේවි. එවිට ඔහු සිතින් කණගාටුවෙයි. සිතට නිසි සතුට නොලැබීම නිසා ඔහුගේ සිතට අඩුවක් දැනේවි. එනම් සිත සැනසුනේ නැති නිසා පූර්ණ තෘප්තිය සහකරු නොබලන අතර සහකාරිය කායික මානසික දෙආකාරයෙන්ම අසතුටට පත් වෙනවා.
නිරවුල් මනසකින් නොසිටීම
කියන්න දේකුත් නෑ. සිතේ සතුටක් නැතිව ඉන්නා විටෙක මෙම ක්‍රියාවේ යෙදෙන්න සිදුවීම දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකුට අප්‍රසන්න අත්දැකීමක් වේවි. සිත එය ඉල්ලන්නේ නැති විටෙක සිරුරට පමණක් එය දෙන්න යන්න එපා. එයින් සිරුර කිසියම් තාප්තියක් ලබන්න ඉඩ ඇති. එහෙත් එය මනසට නම් දැනෙන එකක් නෑ. ඒ නිසා සිත නිදහස් නම්. සිත් එය ඉල්ලනවානම් පමණක් එයට ඉඩ දෙන්න.
ඒ සඳහා යොදාගන්නා වේලාව
කලින් කීවා වගේම බොහෝ දෙනෙක් රාත්‍රී නින්දට යන විට මෙයට යොමු වුවත් එය එතරම් හොඳයි කියා මම හිතන්නේ නෑ. ඒ අප දවස අවසානයේ ශාරීරික හා මානසික වශයෙන් දැඩි ලෙස වෙහෙසට පත්වී සිටීමයි. එනිසාම ඉහතින් මම සඳහන් කල ආකාරයට නිරවුල් මනසක් නෑ. සිරුර සහ සිත ඉල්ලන්නේ විවේකයයි. එය නොදී මෙම ක්‍රියාවේ නිරත වුවද පූර්ණ තාප්තියකට යන්න බෑ.
නිසි ලෙස දෙදෙනා හඳුනා නොගැනීම
මෙය සිතිවිලි හා අදහස් අතර ගණුදෙණුවක්. අනිකාගේ සිත තේරුම් ගන්න වෙනවා. දෙදෙනා තම සිතිවිලි, හැඟීම් ගැන කතා කරන්න අවශ්‍යයි. තමන්ට සිතෙන දේ අනිකාට කියන්න අවශ්‍යයි. තමන් අනෙකාගෙන් බලාපොරොත්තු වන දේ කියන්න අවශ්‍යයි. එවිටයි තමන් දෙදනොගේ සිතට හා ගතට අවශ්‍ය පහස හඳුනා ගන්න හැකි වන්නේ. එය හඳුනාගත් විට සිත තෘප්තිමත් වෙනවා. ඒ සිත ඉල්ලන දේ ලැබීම නිසා. සිරුරත් තෘප්තිමත්. එනිසා බලාපොරොත්තු වන සතුට කරා යන්න අපහසු වෙන එකක් නෑ.
මෙම කරුණු අනුව ඔයාලටම හිතෙනවා ඇති අපි සතුටු කළ යුත්තේ සිරුර පමණක් නොවන බව. අපි සිරුර මෙන්ම සමානව සිතටද සතුට ලබා දිය යුතුයි. සිත ඉල්ලන දේ කුමක්ද කියා තේරුම් ගන්න. එය අනෙකාගේ සිත ඉල්ලන දේ සමග සසඳන්න. එය තම ශරීර වලට දරන්න පුළුවන්ද කියා දෙදනොම සාකච්ඡා කරන්න. සිතිවිලි වලට නිදහසේ ගලා යන් ඉඩ දෙන්න. සිතුවිලි විසින් සිරුර පාලනය කරනු ඇත. සිතුවිලි තමන් දෙදෙනා බලා පොරොත්තු වන සතුට කරා තම ශරීර රැගෙන යනු ඇත. එහෙත් එය විවාහවූ මුල් කාලයේ සිදු නොවේවි. කාලයත් සමග දෙදෙනාගේ සිත් කියවීම වැඩි වේවි. සිත් සොයනා දේ අනෙකාට දැනේවි.
ලිංගික ඇසුර යනු විවාහක යුවලක් විසින් දිනපතා ඉටුකල යුතු රාජකාරියක් ලෙස සලකන්න එපා. දෙදෙනාට පොදු වූ දෙදෙනාට සතුටු විය හැකි තවත් ක්‍රියාකාරකම් හඳුනා ගන්න. සමහර විට මල් වැවීම, කැවිලි සකස් කර දෙදෙනා තනිව රස විඳීම, සිංදු ඇසීම වැනි ක්‍රියා කාරකම් වලින්ද සතුට ලබන්න පුළුවන්. එකම සතුට කරා නොගොස් විවිධ දේ ඔස්සේ සතුට සොයන්න. නිතර දකින කුකුළාගේ කරමලය සුදු බවක් අසා ඇති නේද? එලෙසම මෙම ක්‍රියාවද නිතිපතා කිරීම නිසා එහි ඇති ආකර්ශනිය බව අඩුවී දෙදෙනාටම එපා වනු ඇති. එනිසා ජීවිතය යනු විවිධ දේ කුඩා ක්‍රියාකාරකම් රැසක එකත්වක් බව සලකන්න. ඒ ඔස්සේ ඔබේ සිතේ සතුට සොයා යන්න. සතුටු සිත තෘප්තිමත් ශාරීරික ක්‍රියාකාරකම් වල වැදගත්ම දේ බව සිතන්න. ඒ අනුව කටයුතු කරන්න.
සැමට ප්‍රීතිමත් දිවියක්...!!!
ප/ලි
මෙම ලිපිය සකස් කිරීමේදී අතිශය පෞද්ගලික තොරතුරු පවා මා සමග පැවසූ හිතවතුන්ට මාගේ ප්‍රණාමය පුදකරමි. අද දින පෝස්ට් එක සංවාදයට විවෘත අතර තම අත්දැකීම් බෙදා හදා ගන්න කැමති අයට විවෘතයි. මේ සඳහා අද දින ඇනෝනිමස් කමෙන්ට් සඳහාද ඉඩ සලසා ඇති අතර මෙහි අඩුපාඩු ඇතිනම් පෙන්වා දෙන ලෙසද ඉල්ලා සිටිමි.
